U Spomen sobi Drainac, održana je promocija knjige „Pioniri filma i fotografije juga Srbije“, autora, novinara i publiciste Branislava Miltojevića. Prokupačkim ljubiteljima pisane reči, ali i filma, o ovoj knjizi su, pored autora, govorili i Dejan Dabić i Srđan Savić.
Monografija je štampana povodom pet i po decenija postojanja Festivala glumačkih ostvarenja domaćeg igranog filma. Ona između ostalog sadrži razvoj snimateljske delatnosti i bioskopske mreže, od 1908. pa negde do završetka Drugog svetskog rata i otkriva nove i stare „slike“ iz života pionira niškog i srpskog filma, ali nudi i neke zanimljive detalje o razvoju fotografske delatnosti. Rukopis je, kako je naveo recenzent Slobodan Krstić, autor koncipirao u sedam odvojenih poglavlja, aludirajući na kultni film „Sedam samuraja“ A. Kurosave iz 1954. godine, to jest, šest godina kasnije je realizovan vestern rimejk „Sedmorica veličanstvenih“ DŽ. Sterdžesa.
Na stranicama ove zanimljive monografije našlo se i poglavlje pod nazivom „Rade Drainac u raljama nove umetnosti“, ili kako je „pesnik ili bandit“ režirao čisti film „Sunčani monokl“.
Autor ove monografije je rekao da je ona nastajala godinama, još bolje reći decenijama, tačnije od trenutka kada je počeo da sakuplja, manje ili više bitne informacije o filmu i da ih arhivira.
-Nastala je na memoarskim sećanjima i svedočanstvima „živih ljudi“, ali i podacima pozajmljenim iz štampe, preuzetim iz periodike, citiranim iz istorijskih udžbenika, pa čak, baziranim i na nekim sačuvanim filmskim, kinotečkim materijalima. Pošto se monografija zasniva na relativno sigurnim i godinama sakupljanim „slikama“ i prilikama iz života pionira filma i prvih južnosrbijanskih kino-udarnika, na istorijskim faktima, citate smo potkrepljivali nešto proširenim fusnotama i tekstualnim digresijama, koje često štrče iz datog sadržajnog konteksta. Bile su nam bitne, kako bismo što slikovitije približili malo znana ili delimično poznata saznanja o filmskoj prošlosti, pokazali kako su i koliko zanosi pionira i njihov entuzijazam bili plodonosni i snažni, kako su u celuloidnom veku filma sanjali, otvorenih očiju, rekao je između ostalog autor monografije „Pioniri filma i fotografije juga Srbije“ Branislav Miltojević, na prokupačkoj promociji.
On je istakao da ovakva ili slična istraživanja nemaju vidljivog kraja, niti su jednim skromnim monografskim izdanjem, sklopljena za sva sadašnja i buduća vremena, te se iz tog razloga i nada, da će ona biti podstrek mlađim filmofilima, da počnu ozbiljnije da tragaju za sopstvenim identitetom, korenima razvoja i opstanka, sada već drevnog, mehaničkog izuma braće Limijer, ali i da paralelno istražuju umetnost i tehniku razvijanja klasične, analogne foto-slike.
Ovaj zanimljiv rukopis, prema rečima recenzenta knjige Slobodana Krstića, posvećen je davno prošlom veku filma i starom dobrom bioskopu, iz kojeg se preko sto godina širio miris nitratne i celuloidne trake, kao i poznatim i do sada anonimnim pionirima, koji su u niškoj varoši, ali i na jugu Srbije, širili filmsku i fotografsku kulturu.