U Narodnoj biblioteci „Rade Drainac“,pred brojnim ljubiteljima pisane reči,predstavljen je roman prokupačkog književnog stvaraoca Daneta Stojiljkovića.
O njemu su,pored autora,govorili i književni kritičar Dimitrije Tasić i glavni urednik Književnih novina dr Mićo Cvijetić.
Knjiga „Šuma savijenog drveća“ Daneta Stojiljkovića je duboko proživljena autorova priča,ispisana na nekoliko desetina poglavlja. Ovo je njegova prva knjiga proze,svojevrstan roman,hronika našeg vremena.
Uzimajući autobiografski pristup kao stvaralački kredo,autor,u romanu Bodan Dubovski,razvija naraciju od najranijih dana detinjstva,pa sve do studija prava u Beogradu,zatim rada u Palati pravde i povratka u zavičaj.
-U prvih desetak priča ove knjige,sudski činovnik Bodan Dubovski živi i radi u Beogradu,u okruženju birokratskog mentaliteta koji ume da poltroniše,spletkari,ponižava se. Ponizan uvek,ali nikad poštovan i uspravan. Kroz ovaj lik,autor ne raskriva individualno samo čovekovu dušu,već duboko prodire u psihologiju mase,kolektiva čitavog naroda u drugoj polovini dvadesetog veka,zapisao je o knjizi Daneta Stojiljkovića prf. Dr Milivoje Jovanović.
Svoj život od osnovne škole,studija,prestoničkog službovanja,povratka u provinciju,NATO agresije i potom kao pisca,kroz autobiografski lik Bodana Dubovskog,dopunio je funkcijom prosuđivanja i procenjivanja prikazane stvarnosti,što ovu prozu uzdiže na nivo etičkih ocena,koje u ljudskom životu moraju da budu iznad materijalnog.
U „Šumi savijenog drveća“ Stojiljković je pokazao proznu iskrenost,gotovo dokumentarnost dokazanog pesnika,jer njegove zavičajne teme i način na koji ih obrađuje proznom poetikom,dovode do toga da zavičajne teme dobijaju univerzalni značaj.
Dane Stojiljković je rođen 1938. godine u Dubovu. Osnovnu školu je učio u Beogradu,Gimnaziju u Prokuplju i Prištini,a pravne nauke u Beogradu. Radio je deset godina u Palati pravde u Beogradu,a potom u Skupštini opštine Prokuplje.
Objavio je oko hiljadu pesama u velikom broju listova i časopisa,trideset priča i veliki broj knjiga pesama. Neke od njih su „Svi su pljunuli po jedanput“,„Zima na stanici proleće“,„I ako prvi put živiš“,„Nadija“,„Obolelo sunce“ i mnoge druge.